O łokciu Anny Muchy

Jakiś czas temu mój wspaniały ziom, który nawiasem mówiąc jest the most lesbian-friendly straight guy in the world (and not in the sexist way), wypatrzył w kinie tę oto ulotkę

gdzie Anna Mucha, trzymając się pod boki, leży pod materacem pełnym prawie-nagich lasek i Piotra, który pozostał Karolem.

Mieliśmy wiele koncepcji uzasadniających, co Anna Mucha robi pod materacem, jak się tam dostała, na którą solarkę chodziła i czemu trzyma się pod boki, ale żadna tak naprawdę nie trzymała się kupy. Aż wreszcie dzisiaj ulotka wypada mi z plecaka, i czytam, że w najnowszym filmie niedoszłej prezydentowej miasta stołecznego Warszawy, spodziewać się mogę:

PIOTRA ADAMCZYKA, mężczyzny, którego chcą wszystkie kobiety;

bezpruderyjnej MAŁGORZATY FOREMNIAK (o kurwa);

pociągającej KATARZYNY GLINKI (orly?);

zmysłowej MAŁGORZATY SOCHY (a kto to?);

namiętnej KATARZYNY ZIELIŃSKIEJ (nie wiem czy chcę się przekonywać);

i, uwaga, uwaga, ANNY MUCHY, która woli kobiety od mężczyzn.

No i wszystko jasne.

Już wiem, czemu ANNA MUCHA ZOSTAŁA PRZYGNIECIONA MATERACEM (TRZYMAJĄC SIĘ POD BOKI).

I tak sobie myślę, że to piękna metafora życia polskiego homo jest. Że niby cię widać, możesz iść na solarkę i zapierdalać w drogiej biżuterii, ale tak naprawdę jesteś pod takim materacem, na którym wyleguje się Polska uosabiana przez Kościół Katolicki (Piotra, który pozostał Karolem).

Film w kinach od 21 stycznia.

PS. Kasia Figura też się załapała, ale chyba na materacu jej nie chcieli :(